Hoe is uw loopbaan in de schoenenbranche gestart?
“Ik ben een kind van voor de oorlog en na mijn militaire diensttijd raadde mijn vader, werkzaam als vertegenwoordiger van rijwielen en bromfietsen, me aan om een vak te leren. Ik wilde zelf graag in de handel of in de mode werken. Een oom bood me een baan aan in een schoenenwinkel in Alkmaar. Ik begon te werken tussen twaalf meiden en heb enorm gelachen.”

Hoe is uw carrière daarna verlopen?
“Daarna wilde ik al snel carrière maken en begon te leren voor schoenwinkelier, ook moest ik talen leren en een typediploma behalen. In de jaren daarna heb ik onder andere in Eindhoven de destijds grootste schoenenwinkel van Nederland geopend en opgebouwd. Maar helaas kon ik daar geen geschikte woonruimte vinden omdat medewerkers van DAF en Philips me altijd voor waren. Daarna begon ik bij de firma Meerman in Amsterdam waar ik boven de winkel kon wonen. Ook ben ik nog zestien jaar in dienst geweest als bedrijfsleider bij de firma Hoogenbosch (nu Macintosh Retail Group, red.). Ik runde het filiaal in Purmerend alsof het mijn eigen winkel was.”

“Later ben ik voor mezelf begonnen met een schoenenwinkel in De Bilt en later in Almere, dat was toen dé groeistad van Flevoland. Ik heb daar tien jaar gezeten, maar had uiteindelijk te veel last van concurrentie. Toen heeft de firma Hafkamp deze winkel overgenomen en ben ik daar nog een jaar in dienst geweest. Uiteindelijk ben ik agent geworden voor Pierre Cardin. Vervolgens ben ik nog 6,5 jaar agent geweest voor Burlington uit Engeland en uiteindelijk ben ik zelf agent geworden in Nederland met mijn bedrijf Group Shoe Line. Hier ben ik nog steeds actief mee.”

En op zaterdag staat u nog in de winkel?
“Klopt, op zaterdag werk ik nog bij Mart van de Ven in Zeist. Ik vind het heel leuk om mensen om te gaan en vind het fantastisch dat mensen bij mij in de winkel naar binnen stappen om hun geld uit te geven. Je moet de mensen kennen van en van ze houden, ook als ze chagrijnig zijn. Ik vind het fijn om een praatje te maken, soms geven me zelfs een hand bij het weggaan of zeggen ze ‘Die meneer moet je nooit meer weg doen!’. “

“Er moet uiteraard wel verkocht worden. Ik vind dat je kleding en schoenen moet passen in een winkel. Een auto-onderdeel kun je online bestellen, dat past altijd. Schoenen moet je beleven. Ik zie het tegenwoordig als een uitdaging om mensen te helpen met keuzes maken en ze iets moois te verkopen. Probeer maar eens aan een klant uit te leggen wat het verschil is tussen een mooi leren laarsje van Maripé van €139,95 en een kopie van kunststof van €39,95.”

Wat vindt u van de huidige markt?
“Het seizoen begon lastig. Het warme zomerweer hield lang aan, de winterperiode zette niet door en nu begint de opruiming al. Klanten komen bij je kijken en passen en bestellen vervolgens online, of ze komen binnen om extra korting te vragen. Er is veel onrust! Ook de werkeloosheid speelt hier in denk ik een rol. En internet is zeker een vijand voor de zelfstandige winkelier! Ik hoop dat de onrust snel zal stabiliseren.”

“Verder zie ik bijna overal dezelfde merken liggen, ik word er doodziek van! Het is moeilijk om nu onderscheidende, betaalbare merken te vinden. Ook zijn er in het Zuiden geweldige mooie schoenenwinkels, maar er komen geen klanten in de winkel. In de zaken waar mensen op de grond of op hun knieën schoenen moet passen, wordt dan wel weer verkocht.”

U bent nu 80 jaar geworden. Hoe lang gaat u nog door?
“Dat wordt me vaker gevraagd! Ik ben nog gezond, hoewel ik wel twee keer een luchtweginfectie heb gehad, doordat ik binnen schoenen inspoot voor klanten. Ik wil dan snel werken, wil iedereen aandacht geven en niemand laten wachten.”

“Ook hoor ik vaker vragen als: ‘Moet u niet stoppen? U bent toch al 65 geweest?’ Ik lach me dan rot, ze schatten me soms 73 terwijl ik al bijna 80 ben! Ik kan niet zwart op wit zeggen wanneer ik stop, zolang ik nog mee kan doen, doe ik het graag. Zelfs op mijn 66^e was ik nog aan het solliciteren. Mijn advies: pak telkens weer de draad op en blijf geïnspireerd!”