Foto’s: privébeeld

Mooiste herinnering aan bijna twintig beursjaren?

“GDS, de voorganger van Shoes Düsseldorf, organiseerde in de hoogtijdagen écht goede feesten. Ik vind het ook mooi dat ik het succes van Nederlandse schoenenmerken als DWRS Label, Nubikk, Maluo en Parbleu vanaf het begin heb meegemaakt.”

Wat heb je altijd bij je?

“Op vakantie mijn camera. Als ik nog een keer zou mogen kiezen, werd ik fotograaf.”

Je favoriete seizoen?

“Met afstand de zomer. Ik heb nogal last van winterdepressies. Zodra de lucht blauwer wordt, ben ik meteen een stuk gezelliger.”

Hoe zou je jouw kledingstijl omschrijven?

“De rode draad: kleur en prints. Alleen paars draag ik niet. Ik ben van Indische afkomst – mijn moeder komt uit Surabaya (Java) en is op tienjarige leeftijd naar Nederland gekomen – en in onze cultuur is paars de kleur van de dood.”

Lijk je op je ouders?

“Dat vind ik een moeilijke vraag, want ze zijn er niet meer. Mijn vader is overleden toen ik 20 was, en mijn moeder toen ik 36 was. Ik heb niet lang genoeg van ze mogen genieten, maar ik denk dat ik qua karakter het beste van beiden heb meegekregen. Uiterlijk ben ik net mijn moeder. De gelijkenis wordt groter naarmate ik ouder word.”

Ochtend- of avondmens

“Avond-, of eigenlijk een nachtmens. Je hebt van die mensen die ’s ochtends al voor de wekker wakker worden en fluitend uit bed springen. Zo iemand ben ik niet.”

Kook je of haal je af?

“Koken, absoluut. Het is bij ons redelijk standaard dat we met verjaardagen of feesten een uitgebreide Indische rijsttafel serveren. Mijn man, net als ik hobbykok, staat dan achter de barbecue de sateetjes te grillen. We draaien onze hand niet om voor veertig of vijftig gasten.”

De beste stad om te wonen?

“Ik ben een Rotterdammer in hart en nieren. Geworden, want ik ben geboren in Den Haag en opgegroeid in Brabant. We woonden eerder aan de Maasboulevard, met uitzicht op de prachtige skyline. Inmiddels zijn we naar een buitenwijk verhuisd, maar vanuit mijn slaapkamerraam kan ik de toren van Nationale-Nederlanden nog steeds zien.”

Sport je of kijk je liever?

“Allebei. Ik ben trouw supporter van de beste en mooiste voetbalclub van Nederland, Feyenoord, en voetbal sinds kort bij een damesveteranenteam. Ik zou niet van mezelf zeggen dat ik goed ben, maar ik wil wel graag scoren.”

Wat zou je doen met een miljoen?

“Voor corona maakten mijn man en ik elk jaar een verre reis met onze drie kinderen. Jammer alleen dat het zo duur is. Mocht ik de loterij winnen, dan weet ik waaraan we het besteden.”

Beste concert ooit?

“Prince, in 1993. Vreselijk dat hij er niet meer is. Ik had de hele dag voor de deur gebivakkeerd en stond bijna vooraan. Zijn show overtrof al mijn verwachtingen.”

Je mooiste eigenschap?

“Dat ik betrokken en zorgzaam ben. Ik sta altijd klaar voor de mensen om me heen. Zo ben ik actief op de school en de voetbalclub van de kinderen, waar ik in de ouderraad en in de activiteitencommissie zit. Ik houd van dingen organiseren. Zonder word ik doodongelukkig.” 

‘Als ik nog een keer zou mogen kiezen, werd ik fotograaf’

En je slechtste?

“Ik zou wel iemand willen zijn die dingen makkelijker van zich af kan laten glijden.”

Waarvoor kunnen we je wakker maken?

“Een goede discoparty; ik ben gek op dansen. Als tiener deed ik aan Latin-American stijldansen. Ik ben weleens vijfde geworden tijdens de Brabantse Kampioenschappen.”

De indrukwekkendste plek die je ooit bezocht?

“Voor de zestigste verjaardag van mijn moeder en stiefvader hebben we een rondreis door Indonesië gemaakt. Ze was er vijftig jaar niet geweest. We hebben haar ouderlijk huis bezocht, dat nog nagenoeg intact was, haar vroegere basisschool en het graf van haar vader. Het voelde alsof ze een stuk van haar identiteit terugvond. En wij met haar.”

Heb je een guilty pleasure?

“Soaps en in het bijzonder vergane glorie-series als ‘As the world turns’. Heerlijk na een lange werkdag.”

Favoriete snack?

“Alle Indische snacks. Die heb ik liever dan Hollandse. Ik ben dol op lemper (gevulde rijstrolletjes), risolles (gepaneerde gevulde flensjes) en bapao’s met een goeie pittige vulling. En alles met sambal. Alleen niet die van Conimex, dat is onder Indische Nederlanders een verboden woord.”

Dit artikel verscheen het eerst in Schoenvisie magazine.