In Schoenvisie 8, die op 24 september is verschenen, komen vier vrouwen aan het woord over hun carrière. Ieder is op een geheel eigen manier succesvol in haar vak. Hier lees je een preview.

‘Je moet ‘one of the guys’ kunnen zijn’
Alinda van Teeckelenburgh, eigenaar Prima Scarpa en Dutch Fashion Factory: “Ik ben praktisch in een schoenendoos geboren. Mijn ouders hebben Prima Scarpa 40 jaar geleden opgezet en het bedrijf altijd met veel passie en plezier gerund. Toch dacht ik er niet meteen aan om in hun voetsporen te treden. Na mijn opleiding International Business aan de Haarlem Business School wilde ik eerst iets van de wereld zien. Ik werkte jaren in het toerisme, eerst als hostess en later als inkoper en product developer. Totdat mijn vader elf jaar geleden aangaf te willen stoppen.”

‘Vrouwen handelen meer op gevoel’
Dette van Heeswijk, inkoopdirecteur ANWR-Garant:“Tijdens het avondeten ging het vroeger al over schoenen; mijn ouders hadden eigen winkels en waren daar altijd mee bezig. Hierdoor leerde ik als kind al veel over de branche, vooral ook hoeveel er bij het runnen van een eigen zaak komt kijken. Het is zoveel meer dan alleen personeel aansturen, je bent eigenlijk nooit vrij. Zelf leek het mij interessant in een andere rol met schoenen bezig te zijn. Na een tijd als vertegenwoordiger te hebben gewerkt, werd ik in 2007 gevraagd als inkoper.”

‘Kwaliteit gaat boven alles, ik doe geen concessies’
Hester van Eeghen, ontwerper schoenen en tassen: “Als klein meisje had ik een cowboypakje met leren sliertjes. Die sliertjes vond ik zo lekker ruiken, dat ik ze ’s nachts in bed onder mijn neus hield. Mijn liefde voor leer zat er dus al vroeg in. Niet alleen de geur, maar ook de textuur en eindeloze toepassingen van leer fascineerden me immens. En nog steeds. Hoewel ik Nederlands en Rechten studeerde, besloot ik na mijn studie als tassenontwerper aan de slag te gaan.”

‘Ik probeer altijd vooruitstrevend te zijn’
Lia Staring, eigenaar Piccolino kinderschoenen: “Toen ik dertig jaar geleden jonge kinderen had, kocht ik schoenen voor hen altijd in Portugal. In Nederland was het in die tijd alleen donkerblauw en zwarte lak dat de klok sloeg op kinderschoenengebied. De elegante schoenen die ik in Portugal kocht, konden altijd rekenen op positief commentaar. Maar ook die schoenen waren grijs, wit en zwart. Hierdoor bedacht ik: waarom niet deze schoenen in knalkleuren ontwikkelen en zelf een kinderenschoenenzaak beginnen?”

Lees het hele verhaal van de vier vrouwen in Schoenvisie 8. Geen abonnement? Bekijk hier de mogelijkheden!