Corine Haacke stopt (tijdelijk) met moeder-kindmerk Cavalier
Het plaatje vertelt soms niet het ware verhaal, en zo was dat de afgelopen jaren ook bij Corine Haacke en haar merk Cavalier. Toen Haacke in 2007 startte met haar tassenlabel, begon ze aan iets waar ze voldoening uit haalde. Het bedrijf groeide al snel uit naar een bekend schoenen- en tassenmerk voor kind en moeder en de items waren te zien in bladen en op schoolpleinen. Maar de laatste tijd voelde het voor Haacke meer als een veldslag. “Een veldslag in een oorlog die nog lang niet was gewonnen”, schrijft ze in een diepgaand blog. “Een battle die z’n tol heeft geëist op mij, zowel fysiek als emotioneel. De zakelijke rompslomp, de stress en de lange uren hadden mijn passie, creativiteit en liefde voor mijn merk Cavalier knock-out geslagen.”
Daarom neemt Haacke nu een (tijdelijke) break. “Doorgaan met Cavalier was niet de oplossing. Mijn prachtige dochter zien opgroeien en werk doen waar ik gelukkig van word, dat is de oplossing. Ik wilde niet stoppen met Cavalier, maar ik zag geen andere uitweg. Ik moest kiezen voor mijn gezin en mijn gezondheid.”
Overspannen
Cavalier moest voor Haacke ‘fantastisch’ blijven en hiervoor waren nieuwe investeringen en grote veranderingen nodig. “Samen met mijn Spaanse rechterhand Belen zat ik middenin een zoektocht naar nieuwe fabrieken want de huidige kon de groei niet aan.” Haacke ging begin 2017 samenwerken met Reints Grifhorst Agenturen voor Nederland en Mimetto voor België, wat haar veel verlichting gaf, maar helaas kwam dat te laat. “Mijn huisarts vertelde me dat ik overspannen was en waarschijnlijk al een burn-out had.”
Ze moest van haar dokter vrij nemen van werk, maar dat ging nog niet zo makkelijk. “Toen ik begon te onderhandelen met haar over hoeveel uren ik kon werken, drong het tot me door dat ik gekke Henkie aan het worden was. Tegelijkertijd besefte ik wat mijn allergrootste innerlijke conflict was; ik wilde een business runnen die meer dan fulltime aandacht van mij (ver)eiste. Ik wilde een supermama voor mijn kind zijn, tijd voor haar vrij houden, zoveel mogelijk van haar genieten. Ik wilde dus teveel.”
