Laten we bij het begin beginnen: hoe ben je trendwatcher geworden?

Bea de Roo: “Eigenlijk ben ik er gewoon ingerold. Na mijn afgeronde modeopleiding aan de Rotterdamse kunstacademie heb ik een tijdje als modeontwerper voor een Amsterdams confectiebedrijf gewerkt, maar was niet zo happy met de plek waar ik zat. In die periode kwam ik Günther Frank tegen, stylist van het vroegere Nederlands Mode Instituut (NMI). Hij was op zoek naar iemand die de illustraties bij modeprognoses kon verzorgen. Ik ben min of meer van de ene op de andere dag als freelancer voor het NMI aan de slag gegaan. Günther hield ook trendpresentaties voor de luxe schoenengroep VOS (Vereniging van Ondernemers in Schoenbedrijven). Toen hij daarmee stopte heb ik het overgenomen.”

“In de loop van der jaren ben ik me steeds verder gaan specialiseren in schoenen. Na de trendpresentaties voor VOS heb ik samen met Lambert Burmanje (een Nederlandse schoenontwerper, red.) de halfjaarlijkse schoenmodeshows in de Jaarbeurs gestyled. Vervolgens vroeg het voormalige Modecentrum mij om trendpresentaties en prognoses voor schoenen en tassen te verzorgen. Uit iedere klus rolde een nieuwe. Blijkbaar was ik steeds op het juiste moment op de juiste plaats.”

Wanneer ben je met Schoenvisie gaan samenwerken?

“Halverwege de jaren ’80 kwamen Ellis Frans-Kapma (oud-hoofdredacteur van Schoenvisie, red.) en ik elkaar geregeld tegen tijdens beurzen en events. Op een gegeven moment vroeg ze of ik wilde meewerken aan een trendreport van de GDS. Dat resulteerde uiteindelijk in halfjaarlijkse verslagen van de Micam (schoenen) in Milaan en de Lineapelle (leer) in Bologna en later ook de Bread & Butter en Premium in Berlijn. Naast de trendpagina’s had ik een maandelijkse column in Schoenvisie, Stand van Zaken, over de verkoopresultaten in de schoenendetailhandel. Daarvoor belde ik iedere maand zo’n zeventig winkeliers uit het hele land.”

Wat vind je mooi aan je vak?

“Trends fascineren me. Van de jaren ’60 tot de jaren ’90 van de vorige eeuw zag je elk half jaar in de mode echt vernieuwingen. Mensen zagen het meteen als je iets van een eerder seizoen droeg. En dat kon eigenlijk echt niet.” Lachend: “Het waren gouden tijden voor de detailhandel, dat begrijp je. Modetrends werden massaal omarmd. In de jaren ’70 was er bijvoorbeeld een periode waarin werkelijk iedereen lange laarzen met blokhakken droeg. Tot de eeuwwisseling was mode heel duidelijk aan een bepaald tijdperk te koppelen. Dat is nu niet meer zo. De grunge-look van Kurt Cobain is in mijn ogen één van de laatste écht nieuwe stijlen.”

Wat kenmerkt de schoenmode van nu?

“Dat vind ik moeilijk om te zeggen, omdat er niet een duidelijke lijn is. Echt nieuwe ontwikkelingen zijn er in ieder geval bijna niet meer. Zo langzamerhand hebben we alles wat je qua vormgeving en leesten kunt bedenken wel gehad. Tegenwoordig worden er vooral bekende items gerecycled. Soms gebeurt dat op manieren waar ik heel blij van word, andere keren worden oude modellen klakkeloos gekopieerd.”

“Wat wel echt van deze tijd is, zijn sneakers. Consumenten hebben het comfort omarmd. Dat zaadje is jaren geleden al geplant. In 1996 om precies te zijn, toen Prada als eerste luxemerk een lijn met sportschoenen uitbracht. Inmiddels behoren sneakers tot de basisschoenen. Iedereen, van jong tot oud, heeft wel een paar in huis. En dat blijft voorlopig ook zo.”

Wat vind je van het aanbod in schoenenwinkels vandaag de dag?

“Als ik heel eerlijk ben: ronduit saai. Ik zie nog maar weinig schoenenretailers die een eigen visie en beeld durven neer te zetten. Iedereen kijkt naar de buurman, met eenheidsworst als resultaat. De vertegenwoordigers zijn daar mijns inziens ook schuldig aan. Zij adviseren winkeliers vaak bestsellers in te kopen, zonder te kijken of andere modellen misschien beter bij hun winkel zouden passen. De winkeliers die intensief met mode bezig zijn en precies weten wat er speelt, doen het relatief beter.”

Waar moeten winkeliers naartoe voor meer mode in de collectie?

“In ieder geval naar Gallery Shoes in Düsseldorf. Die beurs kun je in één dag bezoeken. Gallery Shoes is een beurs voor de vernieuwende basics. Voor de nieuwste mode moet je naar de Micam in Milaan. Mijn halfjaarlijkse bezoeken aan de Micam ga ik het meest missen. Daar werd ik altijd zó enthousiast van. Ik was altijd benieuwd wat ik nu weer zou tegenkomen. De collecties op Micam zijn herkenbaar, maar hebben net die bijzondere twist – in bijvoorbeeld hak, leest of materiaalkeuze – die de schoenen anders dan anders maakt. De inspiratie die je in Milaan opdoet, helpt je om dichter bij huis betere beslissingen te nemen.”

Wat is jouw favoriete schoenenmerk?

“Ik heb niet één favoriet. Ik koop alleen maar iets als ik het mooi vind en als het lekker zit. Dat gaat van Trippen tot Ink, en Ixos tot Elia Maurizio. Mijn persoonlijke stijl is klassiek met een twist. Gek genoeg draag ik zelf eigenlijk nooit trends.”

Nu we het daar toch over hebben: wat is eigenlijk het verhaal achter jouw signature look (felrood haar, altijd in het zwart)?

Lacht: “Ik ben mijn haar gaan verven toen ik mijn eerste grijze haar vond, in 1989. Van mezelf ben ik donkerblond, maar ik dacht: als ik het toch ga kleuren, ga ik er helemaal voor. Ik voel me goed bij mijn rode bob. Het geeft kleur aan mijn verder zwarte outfits. Vroeger droeg ik veel kleur en prints, tot ik in de jaren ’80 mijn eerste show van de Japanse ontwerper Yohji Yamamoto in Parijs zag – helemaal in het zwart. Mijn manier van kleden is sterk beïnvloed door de Japanse stijl. Voor mijn werk als trendwatcher is zwarte kleding ontzettend fijn. Het leidt niet af van mijn boodschap en kleedt ook nog eens goed af.”

Waarom heb je besloten als trendwatcher voor Schoenvisie te stoppen?

“Ik denk dat het, na een lange periode met trends van mijn hand, goed is als iemand anders het gaat doen. Trendwatcher Jan Agelink presenteert voor Textilia, Schoenvisie en Bengels alweer een paar seizoenen de schoenentrends tijdens de Trenddag. Ik vind dat de prognoses in het magazine hetzelfde verhaal moeten vertellen. Daarom heb ik besloten een stap terug te doen. Wat ik nu ga doen, weet ik nog niet precies. Als er iets leuks langskomt, sta ik daar absoluut voor open.”

Wat zou je de Schoenvisie-lezers nog willen meegeven?

“Ga je gevoel achterna en durf te vernieuwen. Leg je personeel uit waarom je voor een bepaalde collectie hebt gekozen en wat er bijzonder aan is. Voor mij is, of was, het schoenenvak verslavend. Mijn vak als trendwatcher gaf me een podium om de nieuwe trends en interessante merken die ik op beurzen tegenkwam met anderen te delen. Ik zou iedereen veel inzicht met de inkoop voor aankomend seizoen willen wensen. Met af en toe net dat beetje extra waarmee jouw winkel zich van de massa kan onderscheiden.”

De schoenentrends voor Schoenvisie worden met ingang van het nieuwe jaar verzorgd door trendwatcher Jan Agelink (Buro Jantrendman). De nieuwe editie van Schoenvisie verschijnt op 29 januari 2019. Nog geen abonnement? Kijk hier voor de mogelijkheden.

Portret Bea de Roo: privéfoto